Kalınlığı beni çok korkuttuğu için uzun yıllar okumaya cesaret edemedim. En son dört ay önce kararımı verdim ve Don Quijote ile tanıştım. Ne iyi yapmışım. Bugün 586. sayfayı geride bıraktım. Artık herkesin içinde bir Don Quijote olduğuna inanıyorum. Aramızdaki tek fark, biz bu yaşamın düzenine alışarak isteklerimizi ertelerken, onun isteklerinin peşinden gidişi. Onun özgür ruhuna, korkusuz oluşuna, zekiliğine (bu romanda delilik olarak yansıtılıyor) hayranım. Onunla her buluştuğumda yüzümde bir tebessüm oluşturuyor. Aslında bu blogu daha önce açmayı ve kitabın ilk sayfalarından beri hissettiklerimi paylaşmayı çok isterdim. Kısmet 586. sayfada yazmaya başlamakmış. 512. sayfada "Solgun Yüzlü Şövalye" ünvanından "Aslanlı Şövalye"'ye geçiş yaptık. Bu ünvanı bileğinin hakkıyla kazandığını söylemeye gerek yok. Yaptıklarında her zaman haklı bir tarafı var. Okudukça bütün romanların babası olduğuna inanıyorum.
Bloga bir kitapla merhaba demek çok güzel bir başlangıç olmuş. İyi ki de başlamışsın :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim. Ne kadar uzun zaman olmuş. Senin yorumunla yeniden okudum ben de yazımı.
Sil