Hayaller

Hayaller kalburabastı, gerçekler portakal. İşte dün akşamın özeti bende buydu. Buradakilerin bi şerbetli tatlıdan haberleri yok. Çok kızıyorum çok. İnsan öyle bir lezzetten kendini nasıl mahrum bırakır diye. Aklım fikrim yemekte bu günlerde.

Pazar günü de bir mantı yaptım ki akıllara zarar. Misler gibi oldu. Koca bir tabak yedik. İşte ne olduysa mantıdan sonra aklıma pıt diye düştü şu kalburabastı. Gece olmasa hiç üşenmez yapardım. Yapardım yapmasına da yedikten sonra komaya girerdim orası kesin. O nedenle soydum bir portakal kalburabastı gibi ye dedim iç sesime.

Sonra bilin bakalım ne oldu. Hayallerimi hiç öyle yüz üstü bırakır mıyım? Sabah ilk işim tatlıyı yapmak oldu. Tatlıdan sonra evi dip köşe de temizledim. Ohh ben mutlu evim misler gibi. Şimdi bu satırları yazarken yorgunluk kahvemin yanında tatlımı ait olduğu yere (mideme) göndermenin hazzını yaşıyorum.

Bu hikayeden çıkartılması gereken kıssadan hisseyi bulunuz.

Paylaş: