Spor yapmanın en keyifli yolu

Bisiklet hayatıma girdiğinden beri, bu iki teker spor yapmanın en keyifli halidir diyebilirim. Öyle spor salonu diye adlandırılan dört duvar arasına hapis olmuyorsunuz. Temiz hava, eğer yaşadığınız yer bisiklet sürmeye elverişli ise güzel bir manzara eşliğinde yakıyorsunuz istemediğiniz kiloları.

Benim derdim kilo vermek değil. Zaten ömrüm boyunca kilo ile sorunum olmadı. Yiyip, çabucak yakanlardanım ben. Hareket etmeyi çok severim. Saatlerce hareketsiz oturmak beni acayip sıkar. Şimdi günde 1 saat bisiklet sürüyorum. Buralara bir anda soğukların pıt diye geleceğini bildiğimden, ne kadar sürsem o kadar kardır diyorum. Kışın burnumunuz uçunu dışarı çıkarsak donuyor. Pedallamak olanaksız olacak. Geçen hafta hasta halimle bile çıktım. En sonunda mikroplar bıkıp terketti beni. Bu kızın bizi hiç salladı yok dediler kesin.

Çok güzel parkurlar keşfediyoruz gün ve gün. Dağ bayır gidiyoruz. Zaten o amaçla dağ bisikleti aldık. Aslında benim bisikletim hibrit diye geçiyor. Oturuş pozisyonu açısından şehir bisikleti gibi lakin dağ yollarında, patikalarda kullanmak için de uygun. Hafta sonu evin yakınlarında bir yapay göle gittik. Eskilerin taş ocağı, şimdilerde ise dalış öğrenmek için kullanılan bir göl. Çevresinde bisiklet sürmek için çok güzel bir ormanlık alan vardı. Yokuşlar, minik patikalar. Sürüşü oldukça heyecan vericiydi. Adrenalin dolu bir sürüş oldu. Ben bazı yerlerde biraz tırsıyorum lakin ilk günlere göre oldukça cesaretliyim.

     Bu ise minik bir gökkuşağının fotoğrafı.

  

Bu yeşil alanın adı ise saklı cennet. Gerçektende çok güzeldi. Kocaman bir yeşil alan ve çevresinde meyve ağaçları. Saklı cenneti sevmemin bir diğer nedeni de dalından taze meyveler yiyebildiğimden sanırım. Ne lezzetti elmalar var bir görseniz. Ayrıca Polonya halkının erikten hiç haberi yok. Hepsi dalında duruyor canım eriklerin. Bende itina ile toplayıp mideye indiriyorum.  Fotoğrafta da hasta olduğum yüzümden belli.

İşte bu fotoğrafta ise saklı cennetteki elma ağacından, elma aşıran ben. Artık cennetin yolları bana kapalı.

Aşağıdaki kareler ise dünden. Aynı yere farklı bir yolla gittik bu sefer.

Bu ise kendim için diktiğim Nachnuch çantam. Nasıl rahat bir kullanımı var anlatamam. Hafif ve kocaman bir hacime sahip. Herşeyimi kolaylıkla taşıyor.

En son karede minik baykuşu gördünüz mü? Arkadaşım bisikletim için bir hediye almış. çok şirin değil mi? Kendisi bir sibop kapağı. Aslında içimdeki kız çocuğuna kalsa, bisiklete devamlı bir şeyler ekler durur lakin dağ bayır kullanımı için pek uygun olmayacak bir hale getirmek istemiyorum onu.

Paylaş: