Hayat, kendi seçimlerimiz üzerine şekillenir çoğu zaman. İstisna durumlar hariç. En kötüsü de hastalık olsa gerek. Onun dışında neden bardağın dolu tarafını görmekte bu kadar zorlanıyoruz. Yaklaşık 3- 4 aydır bilinç altı programlara ilgili yazılar okuyup, paylaşılan videoları izliyorum. Temelde söyledikleri tek şey var. Olumsuz düşünceyi bırakın. Etrafta bir enerji akımı var ve onu doğru kullandığınız taktirde herşey yoluna girecektir.
Bir uçak düşünün, enerjisini düzgün kullanamasa, o koca kütle yerinden kalkıp gökyüzünde süzülebilir mi? Biz insan olarak düşünce yetisine sahip varlıklarsak, düşüncelerimizin bizi yönlendirebiliyor olması olası değil midir?
Ben yapamıyorum?
Neyim var ki bu hayatta?
Herkesin hayatı benimkinden iyi.
Bunların hepsi negatif kodlar.
Eğer bugün sabah yatağından kalkıp, ise yetişebilmek için koşturuyorsan, mutlu olmalısın. Demek ki seni taşıyan bacakların halen işlevini görüyor.
İş yerinde muhabbet edebiliyorsan yalnızım diye yakınmamalısın. Demek ki iletişim kurabilecek kadar sağlıklısın.
Yapacak hiç birşey yok. Televizyon da veya internette dolaşıp duruyorum diye söyleniyorsan aslında çok şanslısın. Demek ki onları görebilme yetisine sahipsin.
Aslında hayat bizim onu yaşadığımızdan çok daha basit. Sadece olumsuz düşünerek, onun bizi mutsuz etmesine zemin hazırlıyoruz.
Her zaman olumsuz düşünceler denizinde yüzerseniz nasıl karaya çıkmayı hayal edebilirsiniz ki.
olumlu düşünmek bazen çok zor olsa bile, en azından olumlu düşüneceğim diye inat etmeli insan... her şeye karşı ve herkese karşı... en azından ben öyle yapmaya çalışıyorum... sevgiler...
YanıtlaSilHer zaman olumlu düşünebilmek oldukça zor. Olumsuzluğa doğru sürüklenirken farkına varıp biraz olumlu bakmak gerek. Çok güzel yapıyorsunuz bence. Böyle inat etmeye devam. Sevgiler.
SilYaşama doğru bakabilmek için güzel davranış modelleri bunlar. Ama insan her gün aynı moral yapısında olmuyor. Yine de yazınız uzun süre aklımda kalacak gibi.
YanıtlaSilHer gün aynı modda olmak zor iş. Ne güzel, aklınızda yer edinebilecek olmasına sevindim.
Silmerhaba canım blog keşif etkinliğinden seni takip ediyorum bana da beklerim sevgiler
YanıtlaSilhttp://guzelvekulturluyum.blogspot.com.tr/
Selam ben zaten takipteyim.
SilÇocukluğumuzdan beri negatif programladığımız için olumluya odaklanmakta zorluk yaşıyoruz :(
YanıtlaSilOkuduğum makalelerin çoğunda bu konuya değiniliyor. Negatif kodlama maalesef anne babalar tarafından yükleniyor çocuklar. Aslında koruma iç güdüsü ile yaptıkları ve yasakladıkları şeyler bir zaman sonra olumsuzluk olarak bilinç altımızda yer alıyor. Zor ama imkansız değil diyorum ve olumlu düşünmeye çalışıyorum.
SilFarkındalığı artıran düşünceler bunlar. Teşekkürler, kaleminize sağlık :)
YanıtlaSilBeş duyunun beşi de çalışıyorsa,zaten bir sıfır öndesin ,tüm inanç sistemlerinde şükretmek öğretisi vardır.Amaç hayatın bir hediye olduğunu benimsetmektir aslında.Öyle güzel yazmışsın ki,okuyup anlayana pek çok ders var bu yayında.Ne güzel demişsin,sohbet edebikiyorsan eğer....Kalemine,beynine,beş duyuna sağlık.
YanıtlaSilİçimden geçenleri yazmaya çalıştım. Okumaya değer gördüğünüz ve yorum yaptığınız için çok teşekkür ederim.
SilEn guzeli an'i yasamak. Hayat ciddiye alinacak kadar ciddi degil. Oylede geciyor, boylede:)))
YanıtlaSilÇok haklısın canım.
SilSiyah kuğu kızımda görüp geldim:) facebook sayfanızda rengarenk kedili çantalarınıza bayıldım elinize sağlık. Sevgiler.
YanıtlaSilNe iyi ettiniz de geldiniz. Kedili kumaşlar benim vazgeçilmezim. Yorumunuz için teşekkürler.
SilEskiden Onur yazardı böyle hikayeler, yer değişikliği mi oldu?
YanıtlaSil