Tam anlamıyla ruh halimi yansıtan cümleyi başlık yaptım. Neden birçok şey düşünüp, hiçbir şey yapamamakta bu kadar ustayım bilmiyorum. Okunmayı bekleyen kitaplar, izlenmeyi bekleyen diziler, dikilmeyi bekleyen kumaşlar var hayatımda. Hep bir plan program yapmak için çalışıp duruyor beynim, ruhum ise usulca oturup, hiçbir şey için çabalamamaktan yana. Bugünlerde bana tek zevk veren şey müzik dinlemek. Tüm gün müzik dinliyorum, dinliyorum... Müzikler bitiyor lakin gün bitmiyor. Çok sıkılıyorum artık günün 24 saat olmasından. Daha kısa olamaz mıydı? Eskiden daha uzun olmalı dediğim günlere bakıp, kendime kızıyorum şimdi. Hayatta koşturmaktan, daha iyisi olsun diye çabalamaktan dolayı yorulmak istemiyorum.
Dedim ya beynimi parçalara ayırmak istiyorum. Tüm düşüncelerim birbiri ile yarış halindeyken , sağlıklı düşünemiyorum. Kararlar alamıyorum. Belki hayatı kaçırıyorum. Aman kaçırdığım hayatta pek iyi yerlere gitmiyor zaten. Dünya boktan bir hal alırken, hep daha iyisi için çabalamak saçma geliyor bana.
Çok klişe laflar var ya, bırak aksın hayat tarzında. Onu yapayım diyorum. İşte öyle bir akıntı da yok. Bırakıyorum, sonra dönüp arkama bakıyorum, eeee aynı yerdeyim. Hani akıntı nerede... Hani bırakınca akacaktı, yolunu bulacaktı.
Velhasılıkelam olmuyor, olduramıyorum veyahut olan oluyorken ben bi haberim.
Kesinlikle ben de aynı şekilde beynimi düşüncelerimi parçalara ayırmak istiyorum, efendim. Çok düşünce var, başedemiyorum. Zor. Hislerime tercüman olmuşsunuz,
YanıtlaSilOkunması gereken kitaplar... aynı dertten muzdaribiz sanırım.
YanıtlaSilHayat kendi akışına bırakılamayacak kadar sınırlı ve kıymetli. Siz yine de yaşam pınarında hem onunla şekillenen hem de ona yön veren küçük bir kaya, güzel bir taş olmayı seçin. ;)
YanıtlaSilBöyle anların bioritmin düşüklüğüne bağlandığını biliyorum. Belli periyotlarla bioritmin yükselip alçalmasına bağlı olarak insanın zaman zaman kendini bunalımda hissettiği anlar vardır. Umarım en kısa zamanda canlanırsınız.
YanıtlaSilBöyle zamanlar bana da yılda bir iki defa oluyor, o zamanlar hemen bir şeylerle ilgilenmeye zorluyorum kendimi çünkü böyle durumların üstesinden gelmek için boş vermemek gerekiyor bence. Bende bazen tam tersini düşünüyorum keşke diyorum bir gün 24 saat değil de çok daha fazla olsun dediğim zamanlar oluyor. :))
YanıtlaSilBir hafta once gunler cok uzun derken, simdi bu gunler neden bu kadar kisa diyorum. Uzun oldugunu dusundugum gunlerde bukelamun gibi koltugun seklini ve rengini almisken, simdi zaman yok ya, deli gibi dikis dikmek istiyorum:))
YanıtlaSilHazir elin degmisken benimkinide parcalayiver arkadasim, benim inan zamanim yok:))