23 Ağustos 2018

Salıncak


Yavaş yavaş,
Bir ileri, bir geri.
Ayaklarım yerden kesilir,
Kalp atışlarım hızlanır.
Saçlarım uçuşur,
İçimi bir huzur kaplar.
Ellerim ömür boyu açılmayacakmış gibi kenetlenir iplere,
Yüzümde bir tebessüm oluşur,
Ruhum özgürlük ile dans eder.

Bu duyguların hepsini ilk kez kaç yaşında tattım hatırlamıyorum. Sadece benliğimde yer ettiğini ve tekrarladığımda aynı hazzı yaşadığımı söyleyebilirim. Zaman, mekan geçici olsa bile; bana hissettirdikleri baki.

Çocukluğun en güzel yanı kendine bir kahraman yaratmak olsa gerek. Benim kahramanım ise dedemdi. İşte tüm bu güzel hisleri, onun kendi elleriyle hazırladığı salıncak sayesinde tattım ben. Her hafta sonu evin önünde kurulan salıncak beni kelimenin tam anlamıyla havalara uçururdu. Böyle güzel ve eğlenceli bir şeyi kim keşfetmiş diye düşünürdüm çocuk aklımla. Ayaklarımı gökyüzü doğru kaldırırken uçmak isterdim. Evet insanoğlu uçamadığı için çok şanssızdı bence. Çünkü uçmak tam anlamıyla özgür olmak demekti.

Şimdi ne zaman bir salıncak görsem, içimdeki çocuk elimden tutar, salıncağa doğru çekiştirir. Hadi yeniden özgür olma zamanı; ruhumuzu rüzgara bırakalım, ayaklarımız göğe değsin der.

Hafif bir mahcubiyetle otururum salıncağa. Önce yavaş yavaş sallanmaya başlarım. Sonra "sıkı tutun ki düşmeyesin" der dedemin sesi fısıltıyla kulağıma. İpleri ellerimin arasında sıkıca tutarım ve daha hızlı, daha hızlı; sanki uçacakmışım gibi sallanırım. Ben sallandıkça zaman geriye doğru akar. Ben yine küçük bir kız çocuğu olarak köy evimizin kapısında sallanırken bulurum kendimi. Dedemin gülümsemesine karşılık veririm. Ve yine düşünürüm çocuk aklımla, böyle güzel ve eğlenceli bir şeyi kim keşfetmiş?


Bu yazıyı yazarken seneler önce yazdığım diğer bir yazı geldi aklıma. Onun linkini de buraya bırakıyorum.
Ben ne zaman bisiklet sürmeyi öğrendim?
✄----------------------------------------------------------------------
Paylaş:

12 yorum :

  1. Ne güzel bir yer orası, bayıldım, salıncak, bisiklet, yemyeşil ben oraya taşınayım Yasemin'ciğim:)))) Bir obje, bazen bir koku, çocukluğumuza götürüyor ve içimiz sevinçle, mutlulukla doluyor seni çok iyi anlıyorum. Benzer şekilde ben de ismini bilmiyorum ama bir kır çiçeğinin kokusunu duyunca rahmetli babamla Erzurum'da kırlarda çiçek topladığımız ana (4 yaş en fazla) dönüyorum....yıllar sonra aynı kokuyu Bim'de satılan çok ucuz (2- 3 lira) el kreminde bulmaz mıyım?:)))ismini de yazayım dur; nea soft - zeytinyağı E vitamini diyor. Zaman zaman açıp kokluyorum:)

    Sevgiler...:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hemen taşıyalım. Bana da komşu olursun ne güzel olur. Benim Krakow'da en sevdiğim yerler arasında. Nehir kenarında. Salıncakta sallanırken nehir önünden akıyor. Kokuların büyük bir etlisi olduğuna inanıyorum ben de. Mesela beyaz sabun kokusu da beni alır çok eskilere götürür.
      Sevgiler.

      Sil
    2. Ah keşke:( Ama hiç dilini bilmiyorum:( beyaz sabun en sevdiğim sabun türü, banyoda hiç duş jeli filan sevmem eski usül beyaz sabuna bayılırım.
      Sevgiler:)

      Sil
  2. Güzel fotoğraf, güzel yer, harika anlatım. Hepimizin ne güzel anıları var geçmişe dair. Bir an salıncakta sallandığımı hissettim, özgürce. Hissettirdiniz, çok güzeldi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu güzel yorum için çok teşekkür ederim. Yazdıklarımın hissedilebilir olmasını seviyorum.

      Sil
  3. Duygu yüklü ve güzel bir anı yazısı olmuş. Paylaştığınız için teşekkürler. Şimdi tekrar okuyacağım...

    YanıtlaSil
  4. Hala, her gördüğüm yerde salıncağa koşarım ve etraftaki bakışlara aldırmadan sallanırım. Salıncak benim için de özeldir... Çok duygulandım okurken. Sevgiler...

    YanıtlaSil
  5. salıncak ve bisiklet tabisideeeee çocukusuluk işte ne güzeeeeel :)

    YanıtlaSil
  6. Giriş mısraları çok hoşuma gitti. Yazının devamı da gerçekten çok duygu yüklü.

    YanıtlaSil
  7. Konusma grubunda hayaliniz ne sorusuna herkes "hayalim mimar olmak", "hayalim Hollandacayi cok iyi konusmak" vs gibi cevaplar verirken ben "ucmak" demistim, saskinlikla bakmislardi gruptakiler, deli galiba diye dusunduler herhalde :)))

    Ben de gozlerimi kapattigimda ara ara kendimi anneannemin bahcesindeki salincakta buluyorum kendimi ya da tavuk kumesinin kiremitlerine tirmanip agactan dunyanin en guzel eriklerini yerken. :)

    Ne guzel yazmissin Yasemin :)

    YanıtlaSil
  8. Ne kadar güzel bir yazı okurken kalbim ısındı..
    Sevgilerle ^-^

    YanıtlaSil
  9. Benim de en sevdigimdi salincak simdi kizim da cok seviyor 😊

    YanıtlaSil

*Bloglar yorumla beslenir. Yorumlarınızı eksik etmeyin.
*Lütfen yalnızca yazı ile ilgili yorumlar yazın. Link bırakıp kaçmayın.
*Yazının konusu dışında sormak veya iletmek istediğiniz bir şey varsa İletişim formunu kullanın.
Sevgiler.

Fotoğrafım
Mam na imię Yasemin. Jestem z Turcji. Mieszkam w Stambule, a teraz w Krakowie. Mówię po turecku i angielsku znam też trochę po polsku. Z zawodu ksiegowa. Moje ulubione słowa oczywiście :) Interesuję się literaturą i sportem. Lubię kawę. Uwielbiam mój rower.